گروتها
گروت Grout چیست؟
گروت مخلوطی از مواد سیمانی و آب، همراه
با یا بدون سنگدانه می‌باشد که آب موجود در آن به حدی زیاد است که این ماده کاملاً
جاری میشود.
معمولاً میان گروت و مورتار (ملات) به
اشتباه تفاوتی قائل نمی‌شوند و از اسامی آنها به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. در
حالی گروت و مورتار تفاوت‌های زیادی با هم دارند. گروت نیازی به وجود سنگدانه
ندارد، در حالی مورتار بایستی دارای سنگدانه‌ی مناسب باشد. گروت کاملاً می‌تواند جاری شود و روانی زیادی دارد، در
حالی که مورتار این گونه نیست. از گروت برای پر کردن فضاهای خالی استفاده میشود،
در حالی که مورتار برای چسباندن به کار می‌رود.
مخلوط کردن و تهیه‌ی گروت معمولاً ساده
است و اگر به مقدار خیلی زیادی مورد نیاز نباشد، در همان محل پروژه انجام میشود. اما
اگر مقدار گروت مصرفی زیاد باشد، سفارش به کارخانه‌های مربوطه داده میشود و گروت
با قیمت مناسب در آنجا تهیه خواهد شد.
گروتها انواع مختلفی دارند که از مهمترین
آنها می‌توان به گروت اپوکسی، گروت سیمانی یا پایه سیمانی، گروت‌های پلیمری و
گروت‌های منبسط کننده اشاره کرد.
انتخاب نوع گروت مورد استفاده در هر
موقعیت، بستگی به مطابقت و همزیستی گروت مورد نظر با دیگر مواد موجود دارد. با در
نظر گرفتن این شرایط و ویژگی‌های مختلف هر نوع، گروت مورد نظر انتخاب میشود.
از جمله مهمترین مزایای گروتها این است
که مکانی که در آن گروت ریخته میشود را کامل پر میکند.
چون گروت منبسط شونده خاصیت غیر انقباضی
دارد از گروت آماده جهت مصارف مختلفی مثل زیرصفحه ستونها، آنکربلتها، نصب ریل
ماشینآلات، برینگ پلها، بلتها، ریلها، حایلها و … استفاده میشود.
گروتها به گونهای طراحی شدهاند که
توان جذب نیروهای وارد و انتقال آنها را به بخش زیرکار داشته باشند برای مثال در
هنگام نصب انواع ماشینآلات، نیروهای وارده از آنها توسط گروت یا ملات به فونداسیون
بتنی منتقل میشود.
بتن‌هایی که بر اثر آسیبدیدگی و ترکخوردگی
در آنها فضاهای خالی به وجود آمده است را می‌توان با استفاده از گروت سیمانی ترمیم
کرد.
البته باید توجه داشت که گروت صرفاً فضای
خالی را پر میکند و از نظر سازه‌ای، بتن را ترمیم نمی‌کند. بنابراین زمانی از گروت استفاده میشود که ترک و آسیب
دیدگی در حال پیشرفت نباشد و یا عامل آسیب دیدگی شناسایی شده و از بین رفته باشد.
علاوه بر آب، سنگدانه و سیمان پرتلند،
ممکن است برای افزایش روانی گروت، از مواد افزودنی روان کننده بتن نیز استفاده
شود. نسبت
آب به سیمان در مخلوط گروت معمولاً بین ۰٫۴ تا ۰٫۵ می‌باشد و
این نسبت را میزان ترک خوردگی بتن تعیین میکند. به طور مثال، در یک گروت سیمانی معمولی، ۲۰ لیتر آب را با ۵۰ کیلوگرم سیمان به همراه ۲۲۵ گرم افزودنی‌های ضد جمع شدگی و یا روان کننده مخلوط می‌کنند.
خاصیت ویژه‌ی گروت، یعنی روانی بالا،
باعث میشود تا تزریق گروت به قسمت‌های مختلف بتن و پر کردن تخلخل‌های آن تسهیل
شود.