کاربرد افزودنی‌های بتنی
مواد افزودنی بلافاصله
قبل یا هنگام مخلوط کردن بتن به محصولات بتنی اضافه می‌شوند.
ترکیبات بتنی می‌توانند کیفیت بتن ، قابلیت مدیریت ، شتاب یا عقب ماندگی زمان تنظیم
را بهبود بخشند.
امروزه بسیاری از مخلوط‌های بتنی حاوی یک یا چند مادۀ مخلوط بتنی
هستند که ضمن افزایش بهره‌وری
، به کاهش روند کارآیی شما کمک می‌کنند ، هزینۀ این ترکیبات بسته به کمیت و نوع
مواد افزودنی مورد استفاده، متفاوت خواهد بود. تمام این موارد به مکعب / متر هزینه
بتن اضافه می‌شود.
1- مواد افزودنی بتن: تنظیم ساخت مجدد
افزودنی‌های بتنی برای عقب افتادن واکنش شیمیایی که در
مراحل تنظیم بتن شروع می‌شود، به کار می‌روند.
این نوع مواد افزودنی بتن معمولاً برای کاهش تأثیر دمای زیاد استفاده
می‌شود که می‌تواند باعث تنظیم سریع‍تر بتن شود.
افزودنی‌های نگهدارنده‌ای که در سازه‌های بتنی و آسفالت بتنی مورد
استفاده قرار می‌گیرند ، با از بین بردن مفاصل سرد در بتن در زمان کم باعث کاهش
هزینه‌های اضافی در کارخانه‌ها می‌شوند.
به دلیل انحراف فرم که می‌تواند هنگام قرار دادن صفحات افقی در بخش‌ها
ایجاد شود ،جهت مقاومت در برابر ترک نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بیشتر نگهدارنده‌ها به عنوان کاهندۀ آب عمل می‌کنند و در این حین
ممکن است مقداری هوا در بتن وارد شود.
2-مواد افزودنی بتن: ورودی هوا
ورود هوا داخل بتن می‌تواند نقطه انجماد را افزایش دهد.این نوع مخلوط
می‌تواند با کاهش خردگی و جداسازی بتن تازه ، بتن کارآمدتری نسبت به بتن‌های دیگر
تولید کند. همچنین مقاومت بتن را در برابر انجماد و ذوب افزایش می‌دهد.
مزایای دیگر این ترکیب افزودنی:
مقاومت بالا در برابر رطوبت و خشکی
درجه بالایی از کارایی
دوام بالا
حباب‌های هوای ورودی به عنوان یک بافر فیزیکی در برابر ترک خوردگی
ناشی از فشارهای ایجاد شده در اثر افزایش حجم آب در دمای انجماد عمل می‌کنند.
مواد افزودنی با ورودی هوا ، تقریباً با همۀ مواد افزودنی بتنی
سازگار است. به طور معمول برای هر یک درصد از هوای ورودی ، مقاومت فشاری حدود پنج
درصد کاهش می‌یابد.
3- ترکیبات بتن: کاهش دهندۀ آب
ترکیبات کاهش‌دهنده آب ، محصولات شیمیایی هستند که با افزودن به بتن
، می‌توانند با نسبت آب به سیمان پایین‌تر( نسبت به آنچه که معمولاً در طراحی
استفاده می‌شد) ، یک ضعف مطلوب ایجاد کنند.
ترکیبات کاهش‌دهندۀ آب، برای بدست آوردن استحکام بتن، با استفاده از
میزان سیمان کمتر استفاده می‌شود.
محتوای سیمان کمتر منجر به انتشار دی اکسید کربن کمتر و مصرف انرژی
در هر حجم از بتن تولید شده می‌شود.
با استفاده از این نوع ترکیب ، خاصیت بتن بهبود یافته و به قرار دادن
بتن در شرایط دشوار کمک می‌کند.
از كاهش دهنده‌هاي آب در درجۀ اول در عرشه‌هاي پل ، پوشش‌هاي بتني
شفاف و بتن‌ريزي استفاده شده است.
پیشرفت‌های اخیر در فن‌آوری افزودنی منجر به توسعۀ دستگاه‌های کاهندۀ
آب میان رده شده است.
4- ترکیبات بتنی: تسریع کننده
ترکیبات شتاب‌دهندۀ بتن برای افزایش سرعت توسعه مقاومت بتن یا کاهش
زمان تنظیم بتن استفاده می‌شود.
کلرید کلسیم را می‌توان به عنوان رایج‌ترین مؤلفۀ شتاب‌دهنده نام
برد. با این حال ، می‌تواند فعالیت خوردگی آرماتورهای فلزی را ترویج کند.
با این وجود ، با روش‌هایی خاص، مانند ادغام مناسب ، پوشش مناسب و
طراحی مناسب بتن می‌تواند از این مشکلات خوردگی جلوگیری کند.
تسریع مواد افزودنی به ویژه برای اصلاح خاصیت بتن در هوای سرد مفید
است.
5-مواد افزودنی بتنی: کاهش انقباض
ترکیبات بتنی کاهش دهنده، در زمان اختلاط اولیه به بتن اضافه می‌شوند.
این نوع مخلوط می‌تواند خردگی زودرس را کاهش دهد.
ترکیبات کاهش‌دهنده می‌تواند در مواقعی استفاده شود که انقباض و ترک
خوردگی ممکن است منجر به مشکلات دوام بتن
شود. یا جایی که تعداد زیادی از اتصالات به دلایل اقتصادی یا فنی نامطلوب ،خرد شده‌اند.
ترکیبات کاهش‌دهندۀ انقباض ، در بعضی موارد ، می‌تواند قدرت بتن تازه
را افزایش دهد.
6-مواد افزودنی بتونی: ابر پلاستیک‌کننده‌ها
هدف اصلی استفاده از ابر پلاستیک سازها تولید بتن‌های روان با شیب
زیاد در محدوده هفت تا نه اینچ است که در سازه‌های تقویت شده به شدت مورد استفاده
قرار می‌گیرد و یا در مکان‌هایی که در آن یکپارچه سازی کافی با ارتعاش به راحتی
حاصل نمی‌شود، می‌توان آن‌ها را به کار برد.
کاربرد اصلی دیگر تولید بتن با استحکام بالا در w / c از 0.3 تا 0.4 است. مشخص شده است که برای
اکثر انواع سیمان ، ابر پلاستیک باعث افزایش کارایی بتن می‌شود.
یکی از مشکلات موجود در استفاده از دستگاه کاهندۀ آب در بتن، ریزش
زیاد است. بتن با کارایی بالا که دارای فوق پلاستیک است می‌تواند با مقاومت بالا در
برابر انجماد ساخته شود ، اما محتوای هوا باید نسبت به بتن و بدون ابر پلاستیک
افزایش یابد.
7-مواد افزودنی بتونی: مهار خوردگی
مواد افزودنی مهارکننده در برابر خوردگی در گروه مواد افزودنی مخصوص
قرار می‌گیرند و برای کندی خوردگی فولاد تقویت شده در بتن استفاده می‌شوند.
مهار کننده‌های خوردگی می‌توانند به طور قابل توجهی هزینه‌های
نگهداری سازه‌های بتنی مسلح را در طول یک عمر معمولی 30 - 40 ساله کاهش دهند.
سایر مواد افزودنی ویژه شامل ترکیبات کاهش دهنده انقباض و مهارکننده‌های
واکنش پذیری قلیایی-سیلیکا هستند.
مهارکننده‌های خوردگی مبتنی بر نیتریت کلسیم باعث افزایش سرعت تنظیم
بتن در طیف وسیعی از درجه حرارت پخت می‌شوند ، مگر اینکه آن‌ها با یک نگهدارنده
تنظیم شوند تا اثر تسریع را جبران کنند.